در مسیــــر روشــــن حـــــق تـــابنـــاکـــــم کن الهی
زنــگ باطل از دلـــــم بــــردار و پــــاکـــــم کن الهی

گر به جـــای مهـــرورزی کینـــه تـوزی پیشه کردم
بــــر ســــرم آتــــش ببــــاران و هلاکــــــم کن الهی

عــــاشقــــی را گــــرلیــاقــت داشتم در کوی رندان
تـــــا پگاه روز محشـــــر سینـــه چــاکـــم کن الهی

آتـــــش عشقــــی اگــــر در دل نســـــازد مبتــلایـم
پــس گــــــرفتــــار فــــــراق دردنـــــاـــم کن الهی

تا که پـــایــان خوشی بــاشـد مــرا وقتی که مردم
دفـــن از روی محبــت پـــــای تــــاکــــم کن الهی

خجلت از بــی آبـــرویـی تـــا گـــریبـــانـــم نگیرد
بـــاد و آتش را بــده فــرمــان و خــاکـم کن الهی

تا گشـایــم بــال و پــر در اوج و نـزدیـک تو آیم
بشکــن این دیوارها ، دور از مغــاکــم کن الهی

اغننی گو رو به درگاهت نهادم هـر شب و روز
پس بــه فضلت قائل عمّــن ســواکـــم کن الهی.